شایعترین اختلال پوستی است که گرچه تهدید کننده حیات نیست ولی دردسرساز و تقریباً عامل نگرانی انسان بالغی است. چهار عامل اصلی پاتوفیزیولوژی آکنه عبارتند از:
- افزایش تولید سبوم
- هیپرکراتینواسیون فولیکول ها
- تکثیر باکتری Acnes
- ایجاد التهاب
سبومی که توسط غدد سبابه تولید می شود، با افزایش سن کمیت و کیفیت متفاوتی پیدا می کند. حجم سبومی که ترشح می شود در دوران بلوغ افزایش می یابد و به حداکثر میزان خود می رسد و پس از آن با افزایش سن کاهش می یابد. همین افزایش سبوم در دوران بلوغ و تغییراتی که در ماهیت سبوم ترشح شده بوجود می آید زمینه ساز تشکیل آکنه در دوران بلوغ می شود.
از طرفی دیگر پوست طی فرایندی طبیعی و بطور مداوم سلول های نو و جوان ساخته شده را جایگزین سلول های مرده می کند و به این ترتیب با ایجاد یک لایه محافظتی پوست را در برابر حمله باکتری ها و سایر آلودگی ها حفظ می نماید. اما در طی این فرایند ممکن است برخی سلولهای پوسته شده درون فولیکول باقی مانده و نوسازی سلولی به طور کامل انجام نشود، به این پدیده هیپرکراتینواسیون فولیکول ها گفته می شود که منجر به تجمع ترشحات و کمک به پروسه تشکیل آکنه می نماید.
در مورد نقش P. Acnes در تولید آکنه اتفاق نظر وجود ندارد، اما مقالات اخیر این امکان را مطرح می سازد که یک نوع بخصوص P. Acnes باعث ایجاد یک عفونت فرصت طلب می شود که باعث گسترش ضایعات آکنه ای می شود.
به طور کلی ضایعات آکنه به دو دسته التهابی و غیر التهابی تقسیم می شوند:
ضایعات غیر التهابی:
- میکروکومدون ها
- کومدون های سرسفید یا بسته
- کومدون های سرسیاه یا باز
ضایعات التهابی:
- پاپول: ضایعات ملتهب کوچک صورتی رنگ در پوست است که ممکن است در لمس دردناک باشند.
- پوستول: پاپول هایی هستند که با ترشحات چرکی سفید یا زردرنگ پر شده اند و قائده یی قرمز دارند.
- ندول: ضایعات بزرگ، دردناک و سفتی که در عمق پوست قرار دارند.
- کیست: ضایعات عمقی، دردناک و مملو از چرک که سبب بروز اسکار می شوند.
درمان آکنه شامل کنترل همه این عوامل می باشد؛
کلینیک مهر مفتخر است با حضور متخصصین مجرب و استفاده از جدیدترین متد و تکنیک های روز دنیا به بهترین وجه ممکن شما را از بروز این معزل رها سازد.