ریمل هایی که امروزه در رنگ ها و انواع گوناگون در دسترس خانم ها می باشند، هر قدر هم که استاندارد و معتبر باشند، باز می توانند در برخی از افراد حساسیت ایجاد نماید. علت این امر وجود فلز نیکل در برخی از این ریمل هاست .ریمل در دو نوع پودری و مایع به فروش می رسد. در شکل مایع بخصوص وقتی که پایه اصلی آن آب باشد، محیط برای رشد و نمو میکروب ها و قارچ ها بسیار مناسب است. به همین دلیل گاه سبب عفونت های چشمی، التهاب و قرمزی و ترشح لبه پلک ها می شود. گاه عفونت فراتر می رود و چشم را نیز درگیر می کند. البته در بعضی از ریمل ها از مواد نگهدارنده برای جلوگیری از رشد میکروب ها و قارچ ها استفاده می شود که قطعا قیمت بالاتری دارند.ریمل هایی که پایه آب دارند به سادگی با آب پاک می شوند، اما ریمل هایی که پایه اصلی آنها روغنی است به سادگی پاک نمی شوند و لذا دوام بیشتری دارند.ریمل های پودری نیز به سادگی با آب پاک می شوند. ریمل های واترپروف یا ضد آب در واقع پایه اغلب آن ها روغنی است و به همین خاطر به سختی پاک می شوند و خطر آسیب رساندن به مژه ها را افزایش می دهند، لذا ایده آل نمی باشند.پس در کل استفاده از ریمل ها از نظر پزشکی مشکلات و معضلات خود را دارد. ریمل های با پایه آب و حاوی مواد ضد باکتریال و ضد قارچ بهتر از ریمل های با پایه روغنی به حساب می آیند.
- طول مدت ماندگاری این مواد را بر روی مژه ها کاهش دهیم.
- در صورت استفاده مداوم از این لوازم از محلول های تقویت کننده مژه و مولتی ویتامین های موثر در رشد بهتر مژه ها به طور کمکی بهره گیریم.